Vulkanische activiteit

Het einde van de ‘camperperiode’  komt in zicht: vrijdag rijden we naar naar Auckland en zaterdag verruilen we de camper voor een gewone auto voor onze laatste week in Nieuw Zeeland. 

Inmiddels zijn we een paar dagen in Rotorua, het vulkanische centrum van het Noordereiland. De eerste camping midden in de stad was niet heel geweldig, de tweede net ten zuiden van Rotorua aan het Blue Lake is uitstekend. Op het Blue Lake zijn de hele week  kajakwedstrijden aan de gang. Van 1 tot 10 mans boten, die laatsten als een soort catamaran met twee parallelle, aan elkaar verbonden rompen, naar analogie van de historische Maori kano’s. Naast het Blue Lake lag het heilige (vandaar verboden te zwemmen c.q. te spelevaren) Green Lake. Het Blue Lake is blauw-achtig groen en het Green Lake groen-achtig blauw. Misschien is bij een andere lichtval / dagdeel / weertype / jaargetijde / buitentemperatuur het kleurverschil wel evident. 

Tegen de weersverwachting in was het woensdag (Eline’s verjaardag!) prachtig warm zonnig weer. We brachten een bezoek aan Te Puia (voorheen New Zealand Maori Arts and Crafts Institute) met o.a. de geiser Pohutu. Eerst hadden we per abuis bij het aanpalende Whakarewarewa Thermal Village geparkeerd, maar dat was toch weer wat anders. Pohutu hield zich aan de afspraak en heeft uitgebreid gesproeid tijdens onze aanwezigheid. Overal borrelde het in het park van de vulkanische thermale activiteit en we hebben eindelijk een levende kiwi in een nachthok gezien. Ze zijn groter dan we hadden verwacht. In het Maori gemeenschapshuis van Te Puia konden we deelnemen aan een speciale ‘ individuele’ welkomstceremonie met nog 250 andere bezoekers. Dat sloegen we over om zonder mensenmassa (veel Chinezen deze keer) rustig door het park te kunnen lopen. ‘s Middags gingen we voor een wandeling naar Waimangu Vulcanic Valley. Hier waren de resultaten te zien van de uitbarsting van Mount Tarawera in 1886: Frying Pan Lake (gevormd bij een eruptie in 1917 die ook ten koste ging van een compleet  toeristenhotel), het knalblauwe, hete (tot 80 graden) Inferno Crater Lake en uiteindelijk het Lake Rotomahana aan de voet van Mount Tarawera. Dat laatste meer is gevormd in 1886 bij de eruptie van Mount Tarawera waarbij en passant de destijds fameuze Pink & White Silica Terraces zijn weggevaagd.

Donderdag is vooral een ‘chill-dag’ geworden waarbij de voorspelde buien goeddeels langs ons af dreven. Morgen naar Auckland!